“Aşkın gözü kördür” denir. Aşık insanın ayağı yerden kesilir, bulutlarda uçar. Yer yüzünün normal insanları aşağıdan ona deli gözüyle bakarken, o aşık kimsenin dünya umurunda değildir. Bizim kör gözlü aşık bir tek sevdiceğine açık gözleriyle, güzel aşk sözleri, aşk şiirleri eşliğinde toz pembe bir hülyalar aleminde yaşayıp gider. Böyle söyler eskiler. Bu durumda aşık insan yalnızca aşık bir insandır. İyi bir öğretmen, iyi bir doktor, iyi bir muhasebeci, müdür, oyuncu, yazar, şarkıcı öğrenci… İyi hiçbir şey değildir. Çünkü o artık diğerlerinin siyahlı, beyazlı, mavili, morlu, kahveli dünyasında değil, pembe tonlarının dünyasında yaşamaktadır. Yani duygusal anlamda giderek yükselirken, başka her anlamda düşüşe geçmiştir.
Öyle midir? Değildir!
Duygusal anlamda düz bir seyrin insanın genel hayatını da aynı düzlüğe doğru çeken bir etkisi olduğunu düşünüyorum. İçten gelen bir değişim, itici bir güç olmalı ki harekete geçilsin ve hareketler değişsin. O düz gidişatı bir anda yerle bir edip, çukurlu, tepecikli, zikzaklı bir yol haline getirmek için aşktan daha iyi bir yıkıcı, bozucu güç düşünülemez herhalde. Eskiden olsa düşünürdüm, ama önümde aşık olmasıyla birlikte hayatının her alanında bir sürü olumlu değişim yaşayan örnek görünce, düşünmemem gerektiğini anladım. Sonra da üşenmedim, çekinmedim, yılmadım ve aşkın insanın hayatına getirdiği değişimin listesini hazırladım!
1.Kişisel Değişim: “Kişisel nasıl değişiyoruz aşık olunca? Ben yirmi beş yıldır aynı kişiyim, neden durduk yere şimdi kişim değişiyor?” gibi cevabı zor sorular sormayın. Değişiyorsunuz, değişiyoruz efendim. Kişisel değişime örnekler de var. Aşk güçlü bir histir ve insana kendisini güçlü hissettirir. Kendini güçlü hisseden insan da kendini ortaya koymaktan korkmaz. Yapabileceklerini daha fazla zorlar, yapabileceğine inanır. Geri durmaz, kem küm etmez. Sonra devamlı güler aşık insan. Manyak olduğu için ya da sizinle dalga geçtiği için değil, mutlu olduğu için güler. Aşkın gözü kördür ama bardağın boş tarafına kördür. Dolu tarafını hep görür. Dolu tarafını gördükçe bardak daha fazla dolar. Mutluluk arttıkça artar. Hoşgörülü olabilme, alttan alabilme, paylaşmayı bilme… Hepsi aşkla birlikte varlıklarını daha fazla açık eden kişisel özelliklerdir. Daha da kim bilir neler neler!
2.Fiziksel Değişim: Derken somut değişimleri kastetmiyorum elbette. Gözlerdeki ışıltının ve yüzdeki gülümsemenin getirmiş olduğu değişimi, dünyadaki en güzel insanların mutlu insanlar olduğu gerçeğini kastediyorum. Ha, aşık olunca iştah kaybı yaşayanlarda iki üç kiloluk fazlalıklardan kurtulma gibi somut değişimler de olabilir ama o başka bir mesele. Ayrıca sevgilisinden sürekli güzel güzel sözler duyan, iltifat dolu aşk mesajları alan biri kendisini her zamankinden daha fazla beğenir. Dış görünüşüyle ilgili özgüveni artar, özgüven dış dünyadan gelen beğeniyi arttırır. Çok da laf söylememe gerek yok aslında. Aşıklar daha bir güzel görünür ve ben bunun tam olarak nedenini kestirebilmiş değilim. Benim söylediklerim ve daha fazlası neden olabilir.
2.Ruhsal Değişim: Bir arınma olsun, bir aydınlanma olsun, “aşk nedir” sorusuna felsefi bir bakış, sonracığıma kuantum, efendime söyleyeyim secret… Şaka yaptım, öyle bir şey değil. Psikolojideki ve algıdaki değişimden bahsediyorum. Önceleri katlanılmaz bulunan bir şey aşıkken o kadar katlanılmaz gelmeyebiliyor. Aslında o şey belki hala katlanılmaz ya da hiçbir zaman o kadar katlanılmaz değildi ama aşık olduğu zaman insan o durumu gözünde küçültmeyi başarabiliyor. İnsanın dünyaya bakışı, dünyayı algılayışı değişiyor. Sanki daha bir hafifliyormuş gibi her şey. Tabi biz buna bir nevi aydınlama desek olmaz mı, bence olur.
Uzun lafın kısası, aşk insanı değiştirir. Hatta iyileştirir. Aşk, öyle dokunduğunda kırılacak, insanı zayıf kılacak bir duygu değildir. Güçlü, mutlu, devamlı gülümseyen, bol kahkahalı, süper, şahane, başımın üzerinde yeri olası, on numara bir duygudur. Öyledir!
